Wees Welkom
Dank je wel voor je interesse in mij. Ik hoop dat mijn inzichten en ervaringen je inspireren en ondersteunen op jouw eigen pad.
Welkom
Welkom op mijn website.
In een tijd waarin oppervlakkigheid vaak de boventoon voert en de complexiteit van het bestaan wordt overschaduwd door oppervlakkige afleidingen, streef ik ernaar om de diepte te vinden in alles wat ik tegenkom.
Ik ben niet bang om de realiteit onder ogen te zien, zelfs als die ongemakkelijk is.
Tegelijkertijd omarm ik de schoonheid van het leven in al zijn facetten, inclusief de onvermijdelijkheid van de dood. Ik zie de dood niet als iets om te vrezen, maar eerder als een integraal onderdeel van de menselijke ervaring. Door de dood te erkennen, kunnen we dieper waarderen wat het betekent om werkelijk te leven.
Dus, of je nu op zoek bent naar reflecties over de betekenis van het bestaan, of gewoon een plek om te lezen waar ik mij bezig houdt, je bent hier aan het juiste adres. Wees welkom.
John
Columns:
De Dans met de Dood: Een Ode aan Acceptatie
Lees mijn column over acceptatie van de dood hier.
De mens achter het label
Lees mijn column over de mens achter het label hier
De nieuwe vrijwilliger
Lees mijn column over de nieuwe vrijwilliger hier
Houd vol!
Lees mijn column over het volhouden bij het sterfbed van een geliefde: hier
Als het Past, dan Past het
Mijn column over Eenvoudig en Doeltreffend: Als het Past, dan Past het hier
Echte Liefde: Het Zwaartepunt van Verlies en Verbondenheid
Klik hier voor mijn column: echte liefde
Een Eenzame Uitvaart: Een Spiegel van de Maatschappij of de Overledene?
Lees hier mijn column over een "eenzame" uitvaart
Een onderscheiding als kroon op alle toewijding en inspanningen.
Op dinsdag 26 maart 2024 mocht ik uit handen van de burgemeester van Arnhem, Ahmed Marcouch het Arnhems Meisje ontvangen.
Als ik terugdenk aan de lange reis die ik heb afgelegd, gevuld met ontelbare uitdagingen en momenten van doorzettingsvermogen, voel ik me overweldigd door een golf van emoties. De recente erkenning die ik heb ontvangen, brengt een diepe betekenis met zich mee die moeilijk onder woorden te brengen is.
Deze onderscheiding is meer dan alleen een symbool van mijn individuele prestaties; het is een bevestiging van de uren van toewijding die ik heb geïnvesteerd in het dienen van anderen en het streven naar positieve verandering in de maatschappij. Het is een herinnering aan de vele dagen van hard werken, aan de opofferingen en de vastberadenheid die hebben geleid tot dit moment van erkenning.
Het ontvangen van deze onderscheiding heeft mij diep geraakt, omdat het niet alleen mijn werk beloont, maar ook de mensen en gemeenschappen die ik heb geholpen vertegenwoordigt. Het is een eerbetoon aan de kracht van empathie, van het vermogen om verbinding te maken met anderen en hen te ondersteunen in hun momenten van nood.
Als ik naar deze onderscheiding kijk, zie ik niet alleen een tastbare beloning; ik zie de gezichten van degenen die ik heb geholpen, de glimlach van dankbaarheid en de hoop die ik heb kunnen brengen. Het is een herinnering aan de waarde van mijn inspanningen en de impact die ik heb gehad, zelfs als die soms onzichtbaar leek.
Dus vandaag wil ik een ode brengen aan mijn toewijding, aan de uren van onzichtbaar werk en aan de mensen die mijn pad hebben gekruist. Ik wil de glans van erkenning delen met iedereen die heeft bijgedragen aan mijn reis en die mij heeft gesteund, en hen bedanken voor hun onvoorwaardelijke steun en inspiratie.
Moge deze onderscheiding niet alleen een moment van viering zijn, maar ook een bron van motivatie om door te gaan met mijn missie, wetende dat zelfs de kleinste daden van vriendelijkheid en mededogen een blijvend verschil kunnen maken in de wereld.
John
Laatste afrekeningen: De drang om vrede te sluiten op het sterfbed
Het sterfbed, een plaats waar de grens tussen het heden en het hiernamaals vervaagt, waar herinneringen een symfonie vormen en waar de ziel langzaam uit het lichaam glijdt. Voor velen is het een moment van introspectie, reflectie en soms, verrassend genoeg, van afhandelen.
Het is opmerkelijk hoe vaak mensen, geconfronteerd met de eindigheid van hun leven, de drang voelen om onafgewerkte zaken recht te zetten. Ruzies die maanden, jaren of zelfs decennia smeulden, komen plotseling tot een hoogtepunt. Woorden die onuitgesproken bleven, vinden eindelijk hun weg door de stilte. Verontschuldigingen worden gegeven, vergeving wordt gezocht.
Waarom deze drang naar afsluiting zo sterk wordt op het moment dat de tijd opraakt, terwijl dezelfde drang tijdens het leven vaak wordt genegeerd, blijft een raadsel. Misschien is het omdat het besef van de eindigheid van het leven een scherpere focus geeft op wat werkelijk belangrijk is. De ruis van alledaagse bezigheden vervaagt en wat overblijft zijn de essentiële relaties en emoties die ons vormen als mens.
Het lijkt bijna ironisch dat we soms wachten tot het einde om te erkennen wat we hadden moeten doen toen we nog tijd hadden om het te doen. Maar misschien is het juist deze confrontatie met onze eigen vergankelijkheid die ons dwingt om eerlijk te zijn, om de maskers af te leggen en om te streven naar oprechtheid, zelfs als het te laat lijkt.
Voor de stervende persoon is het een bevrijding, een loslaten van de lasten die ze met zich hebben meegedragen. Maar voor degenen die achterblijven, kan het een les zijn, een herinnering aan de urgentie van liefde, van communicatie, van het koesteren van relaties voordat het te laat is.
Dus laten we niet wachten tot we aan het einde van de weg zijn om onze woorden van liefde uit te spreken, om onze conflicten op te lossen, om vrede te sluiten met anderen en met onszelf. Laten we leven alsof elk moment kostbaar is, want uiteindelijk, is dat precies wat het is.
John
Arnhem Doet: een nieuw platform in Arnhem waar informele zorg en inwoners eenvoudig met elkaar in contact kunnen komen.
Door de coronapandemie zijn veel initiatieven die informele zorg ondersteunen van onschatbare waarde gebleken. Helaas is het oorspronkelijke initiatief om een netwerk voor informele zorg in Arnhem op te zetten, overgenomen door de drie grootste gesubsidieerde organisaties in de stad.
Hierdoor is er van een daadwerkelijk en toegankelijk netwerk geen sprake meer.
Daarom lanceer ik een nieuw platform: Arnhem Doet. Dit platform is opgezet om een echt, levendig netwerk te creëren waar organisaties die informele zorg aanbieden en inwoners van Arnhem elkaar kunnen vinden en ondersteunen. Arnhem Doet is bedoeld om de kracht van de gemeenschap te benutten en de informele zorg weer terug te geven aan degenen die er het meest bij gebaat zijn: de inwoners van Arnhem.
Arnhem Doet biedt een ruimte voor samenwerking, uitwisseling en ondersteuning, zonder de bureaucratische barrières die vaak gepaard gaan met grote organisaties. Hier kunnen vrijwilligers, mantelzorgers en zorgorganisaties direct met elkaar in contact komen, ideeën delen en elkaar helpen om de zorgbehoeften in onze stad te vervullen.
Sluit je aan bij Arnhem Doet en bouw mee aan een sterk en ondersteunend zorgnetwerk in Arnhem! Samen maken we het verschil. Mail mij gerust voor meer informatie: Benieuwd naar het platform? Klik hier.
